Αγωνιάς να την βρεις στον χάρτη.
Με το ζόρι και στριμωχτά με την Κάσο, την Χάλκη και την Ρόδο, χωρά κάτω και δεξιά.
Ένα φυσικό γιοφύρι για να πηδά ο Γαρμπής ξυρίζοντας τις κορφές της, από την Ανατολική Κρήτη στα Νοτιοδυτικά της Ρόδου και τα άλλα Δωδεκάνησα.
Κάρπαθος. Το δεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Δωδεκανήσων.
Στα Βόρια του νησιού η Όλυμπος. Απομονωμένη από το υπόλοιπο νησί, χυμένη πάνω σε απόκρημνους βράχους 300 και κάτι μέτρα πριν συναντήσουν τα νερά του Αιγαίου.
Ανατολικά το επίνειο της Ολύμπου, το Διαφάνι. Φυσικό λιμάνι κρυμμένο σε μια απότομη πλαγιά που σβήνει και αυτή τις σκούρες πέτρες της στη θάλασσα.
Το Διαφάνι όμως δεν είναι μόνο λιμάνι για τα πλοία και τα καΐκια. Είναι και για δύο Ολυμπίτες. Ο Βασίλης και ο Μαρίνος δένουν κάθε πρωί στο προαύλιο του Δημοτικού σχολείου Διαφανίου Καρπάθου, ενός ιστορικού κτιρίου που άλλες εποχές φιλοξενούσε τριψήφιο αριθμό παιδιών και τώρα έχει ακόμα ζωή χάρη στα δυο αυτά παιδιά από την Όλυμπο και την καπετάνισσα τους.
Την Θεοδώρα. Την δασκάλα τους που ερχόμενη από μια άλλη άκρη του χάρτη, κοντά στην πάνω δεξιά πινέζα, την Αλεξανδρούπολη, τους ταξιδεύει σε κόσμους γνώσης, αρχών και αξιών.
Ήταν αρχές Φλεβάρη, λίγο μετά την επέτειο από την πτώση του Ελληνικού ελικοπτέρου στα Ίμια και τον θάνατο των 3 ανδρών μας, που παρακολουθούσα ένα ρεπορτάζ.
Αφιέρωσε ένα πεντάλεπτο σε δυο παιδιά και την δασκάλα τους. Αφού πέταξαν λουλούδια στη θάλασσα και κράτησαν ενός λεπτού σιγή, τιμώντας την μνήμη των ηρώων που έπεσαν λίγα μίλια πιο μακριά, το ρεπορτάζ μας μετέφερε στο σχολείο τους και μεταξύ άλλων οι 2 μικροί ακρίτες ανέφεραν ότι η κυριότερη ασχολία τους όταν έχουν ελεύθερο χρόνο είναι να παίζουν σκάκι!
Αναπόφευκτα το δεδομένο ενδιαφέρον μου, κεντρίστηκε ακόμα περισσότερο.
Η επικοινωνία με την δασκάλα τους μου φούντωσε την επιθυμία να γνωρίσω από κοντά, τόσο αυτά τα δυο παιδιά, όσο και την ίδια που παλεύει με όλες της τις δυνάμεις να κρατήσει ζωντανή την καρδιά αυτού του μικρού θησαυρού στο νησί.
Πράττοντας ότι με υπαγόρευε η συνείδηση μου και εκπροσωπώντας τον όμιλο που κύριο σκοπό έχει να διαδίδει και αναπτύσσει το άθλημα στα παιδιά, επισκέφθηκα τους νέους μου φίλους.
Προσφέραμε από μια σκακιέρα με κομμάτια μαζί με μια όμορφη θήκη μεταφοράς σε κάθε παιδί. Εκπαιδευτικά βιβλία. Παίξαμε παρτίδες, δείχνοντας και κάποια κόλπα που ενθουσίασαν τους φίλους μας και την δασκάλα τους.
Η εμφανέστατη αγάπη τους για το σκάκι κορυφώθηκε όταν με την βοήθεια της τεχνολογίας τα παιδιά από τον τόπο τους την Όλυμπο, ένα απόγευμα έπαιξαν μια παρτίδα με παιδιά της Ακαδημίας μας στον Άλιμο έχοντας ταυτόχρονα και οπτική επαφή.
Η ηλεκτρονική γέφυρα Ολύμπου και Διαφανίου Καρπάθου με Άλιμο Αττικής θα έχει μόνιμη ζεύξη. Ο όμιλος υιοθέτησε σκακιστικά τον Βασίλη και τον Μαρίνο και θα τους προσφέρει προπονήσεις μέσω διαδικτύου.
Θεοδώρα, Βασίλη, Μαρίνο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί οι εμπειρίες που μου χαρίσατε είναι πολλαπλάσιες σε αξία από αυτά που σας προσέφερα. Και αυτό γιατί πολύ απλά είναι εμπειρίες και αξίες ζωής.
Θεοδώρα θα κάνω και εγώ με όποιες δυνάμεις έχω, ότι μπορώ για να παραμείνει ζωντανό το Δημοτικό Σχολείο Διαφανίου Καρπάθου.
Συγχαρητήρια τόσο σε εσένα όσο και στις οικογένειες τους για αυτές τις δυο ψυχές που αναθρέφετε. Θα είμαστε πάντα δίπλα σας για να κάνουμε ΜΑΤ σε δυσκολίες και εμπόδια.
Πλευράκης Γιάννης.
