Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου, στα πλαίσια των δράσεων, οι οποίες ήταν αφιερωμένες στα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του1821, συμμετείχαν για πρώτη φορά στο διαγωνισμό «Βιβλιοπεριπέτειες» που διοργανώθηκε από το Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου- ΔΟΠΑΡ.
Α’ και Β’ Τάξη Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου.
Οι δράσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα που προωθούνται έχουν σαν σκοπό να προάγουν τη φιλαναγνωσία με τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς με την ελεύθερη βούληση των μαθητών και τη συμμετοχή τους σε οργανωμένες, ομαδικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες που αφορούν συγκεκριμένα λογοτεχνικά βιβλία τα οποία καλούνται να διαβάσουν οι μαθητές.
Φέτος οι μαθητές διάβασαν και μελέτησαν βιβλία με θέμα την Επανάσταση του 1821, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από την έναρξη της.
Η πρώτη συμμετοχή του σχολείου μας στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία αφού:
Η Α΄ τάξη, διαβάζοντας το βιβλίο της Σοφίας Ζαραμπούκα «1821 ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» έφτιαξε τα δικά της πλοία-μπουρλότα και κέρδισε επαίνους.
“ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ” : ‘Επαινος Α’ Τάξης Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου
“ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ” : ‘Επαινος Α’ Τάξης Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου
Εκπαιδευτικοί: Ουρανία Παλέντζα (δασκάλα), Αικατερίνη Πολεμικού (εκπαιδευτικός Αγγλικής γλώσσας), Ελισσάβετ Σιδηροπούλου (εκπαιδευτικός εικαστικών).
Μαθητές: Ευγενία Κρητσιώτη, Μαρία Λάμπρου, Σοφία Χαλκιά.
Το λάβαρο της Β΄ τάξης
Η Β΄ τάξη με το βιβλίο «1821 ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» της Σοφίας Ζαραμπούκα έφτιαξε το δικό της λάβαρο της Επανάστασης του 1821 αποσπώντας βραβείο.
“ΛΑΒΑΡΟ” : Βραβείο Β’ Τάξης Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου
Εκπαιδευτικοί : Ουρανία Παλέντζα (δασκάλα), Ελισσάβετ Σιδηροπούλου (εκπαιδευτικός εικαστικών).
Μαθητές : Άννα Αναγνωστοπούλου, Πελαγία Καρακατσάνη-Κάλλας, Αναστασία Κουζέλη, Άννα-Μαρία Λούπη, Τζέισον Μουράτι, Αλέκος Μουστακάκης, Ανδριανή Παύλου, Λίγιε Τσουλχάι.
Η Ε΄ τάξη διαβάζοντας το βιβλίο «Τα χρόνια της φωτιάς» της Μαρίας Σκιαδαρέση οι μαθητές δημιούργησαν το δικό τους ήρωα μέσα από μια σύγχρονη ιστορία και απέσπασαν έπαινο.
Εκπαιδευτικός: Αναστασία Βδοκάκη, Προϊσταμένη του Σχολείου Μαθητές: Θάνος Κεμερίδης, Χαριτωμένη Κούτολο, Χαλιμέ Μαλάι, Εσμεράλντα Μουράτι , Γιώργος Χαλκιάς.
Η ιστορία των παιδιών είχε σαν θέμα:
Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ
Κάποτε, σε μια γειτονιά ενός πολύ όμορφου νησιού, να ας πούμε σαν την Κάρπαθο, μετακόμισε ένας πυροσβέστης , ο κύριος Μάνος, ο οποίος θα έπιανε υπηρεσία στον πυροσβεστικό σταθμό του νησιού.
Μαζί του μετακόμισε και ο βοηθός του, ένα πολύ έξυπνο σκυλί που το έλεγαν Σνούπι.
Το σπίτι του κυρίου Μάνου και του Σνούπι βρισκόταν πολύ κοντά στην εξοχή. Γύρω υπήρχαν και άλλα σπίτια με καλόκαρδους και γενναιόδωρους γείτονες που για να τους καλωσορίσουν τους έφερναν τακτικά κέικ σοκολάτας για αυτόν και για το γιο του.
Την επόμενη μέρα, όλα τα παιδιά που κατοικούσαν στα γύρω σπίτια, μαζεύτηκαν στην πλατεία για να κάνουν μια εξερεύνηση στο κοντινό δάσος. Αυτό που δεν ήξεραν όμως ήταν ότι πριν λίγες ώρες είχε πάει ένας άνθρωπος για να κάψει ξερά χόρτα.
Όταν άρχισε να φυσάει το αεράκι η φωτιά άρχισε να δυναμώνει και να γίνεται όλο και πιο μεγάλη.
Τα παιδιά δεν το είχαν καταλάβει και όλο προχωρούσαν πιο πέρα, συνεχίζοντας την εξερεύνηση τους.
Μέσα στο δάσος είχαν ανακαλύψει πολλούς «θησαυρούς». Οξυγόνο, κουκουνάρια, μικρά και μεγάλα ζωάκια, φωλιές πουλιών, αρωματικά και σπάνια είδη φυτών της περιοχής τους. Να και μια όμορφη καφετιά σαύρα που ονομάζεται «κοχυλίνα», ένα σπάνιο είδος σαύρας που συναντάται μόνο στο νησί.
Όλα αυτά τα πολύτιμα που έβλεπαν γύρω τους, τους απορρόφησαν τόσο πολύ ώστε δεν κατάλαβαν τον κίνδυνο που τους απειλούσε. Πυκνοί καπνοί και φλόγες είχαν κυκλώσει το δάσος και τα παιδιά είχαν εγκλωβιστεί μέσα σε αυτό. Δεν ήξεραν τι να κάνουν και πραγματικά ήταν πολύ τρομοκρατημένα.
Κάποια στιγμή ο γιος του κυρίου Μάνου πήρε τη μεγάλη απόφαση. Θα περνούσε μέσα από τους καπνούς και τις φωτιές και θα πήγαινε να ειδοποιήσει τον πατέρα του ότι στο δάσος έχει μια τεράστια φωτιά και ότι οι φίλοι του κινδυνεύουν.
Με μεγάλο κίνδυνο , ο Θάνος, αυτό ήταν το όνομα του γιου του κυρίου Μάνου, κατάφερε να ειδοποιήσει τον πατέρα του, περνώντας μέσα από τις φλόγες και κείνος με τη σειρά του τους συναδέλφους του στον πυροσβεστικό σταθμό.
Όταν έφτασαν εκεί αντίκρυσαν ένα λυπηρό θέαμα. Παιδιά τρομοκρατημένα, μουτζουρωμένα από τους καπνούς να έχουν ανέβει πάνω σε ένα βράχο για να γλιτώσουν. Κάποια ήταν ήδη λιπόθυμα από τον καπνό.
Οι πυροσβέστες έσβησαν τη φωτιά και μετέφεραν τα παιδιά στο νοσοκομείο. Οι γιατροί εξέτασαν τα παιδιά και διαπίστωσαν ότι είναι καλά εκτός από δυο που χρειάζονταν μάσκα οξυγόνου.
Στο τέλος έκαναν ένα πάρτι, με μικρούς και μεγάλους για να ευχαριστήσουν την ομάδα της Πυροσβεστικής αλλά και για να ευχαριστήσουν το Θάνο, διότι αν δεν είχε το θάρρος να περάσει μέσα από τη φωτιά, τότε οι φίλοι του θα είχαν κινδυνεύσει να χάσουν τη ζωή τους.
Η ομάδα της Πυροσβεστικής είχε τέλος μια ιδέα: Ν’ ανακηρύξουν το Θάνο επίτιμο πυροσβέστη και να του δώσουν ένα βραβείο για τη γενναία προσπάθεια και το θάρρος του.
Ο Θάνος ήταν πολύ χαρούμενος. Τους ευχαρίστησε πολύ και τους είπε ότι αφού είναι γιος πυροσβέστη αλλά και επίτιμος πυροσβέστης, μπορεί να έρχεται με το μπαμπά του και να βοηθάει τόσο τους φίλους του όσο και όλο το χωριό, όταν υπάρχει ανάγκη. Πραγματικά είναι ένα γενναίο παιδί.
Με αφορμή το βιβλίο «Σαν άνεμος. Λόρδος Μπάιρον» της Μαρίας Σκιαδαρέση σε εικονογράφηση Κατερίνας Βερούτσου (Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ οι μαθητές της Στ’ τάξης του Δ.Σ Απερίου έγραψαν μια επιστολή στον ΟΗΕ ζητώντας την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα, καθώς ο Λόρδος Μπάιρον στο ποίημα του «Η κατάρα της Αθηνάς» υψώνει τη φωνή του κατά του Έλγιν για τη λεηλασία του Παρθενώνα.
Οι μαθητές της Στ΄ τάξης απέσπασαν έπαινο για την επιστολή τους. Εκπαιδευτικός: Αναστασία Βδοκάκη, δασκάλα, Προϊσταμένη του σχολείου.
Μαθητές: Γιώργος Δήμαρχος, Γιάννης Καϊμάρας, Μάριος Καρατζάς, Ζωή Κεμερίδη, Κάντρι Ταμπάκου.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Εξοχότατοι κύριοι, αρχηγοί κρατών, σύνεδροι του Ο.Η.Ε.
Είμαστε οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του 4/θέσιου Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου.
Το σχολείο μας βρίσκεται στην Κάρπαθο, ένα όμορφο νησί στα Δωδεκάνησα. Το νησί μας είναι η «πράσινη» Κάρπαθος. Έχει πολλά δάση και δέντρα που μας δίνουν το πολύτιμό τους οξυγόνο. Στα δάση του και στα εδάφη του βρίσκουν καταφύγιο πολλά σπάνια είδη ζώων και φυτών. Το νησί μας έχει περίπου 5.000 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό.
Πολύ σημαντικά επίσης για το νησί μας είναι τα πλούσια ήθη και έθιμα, η παράδοση που ξεκινάει από τα παραδοσιακά «Καρπάθικα» σπίτια και συνεχίζεται με τις παραδοσιακές φορεσιές, τη μουσική, τα τραγούδια, τα ήθη και τα έθιμα του γάμου, της βάφτισης και άλλα.
Ε’ και Στ’ Τάξη Δημοτικού Σχολείου Απερίου Καρπάθου.
Αποφασίσαμε να σας γράψουμε αυτή την επιστολή γιατί πέραν του ότι θα θέλαμε να σας προσκαλέσουμε στο νησί μας, περισσότερο θα θέλαμε να διαμαρτυρηθούμε γιατί πολύ σημαντικοί αρχαιολογικοί θησαυροί όπως είναι τα μάρμαρα του Παρθενώνα, αντί να βρίσκονται στην Ελλάδα και στο ναό του Παρθενώνα, βρίσκονται εδώ και πολλά χρόνια στο Βρετανικό Μουσείο.
Θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτούς τους σπουδαίους αρχαιολογικούς θησαυρούς τους έκλεψε ο λόρδος Έλγιν από τον Παρθενώνα και τους μετέφερε στη Βρετανία το 1806.
Σκοπός τους ήταν να μεταφέρουν στη Βρετανία και ολόκληρο το Ερέχθειο, μάλιστα μια από τις Καρυάτιδες κόρες κατάφεραν να την πάρουν.
Το 1802 ο λόρδος Έλγιν φόρτωσε σε αγγλικά καράβια πολλά τμήματα από τη ζωοφόρο, τα αετώματα και τις μετόπες του Παρθενώνα όπως και τμήματα από το Ναό της Απτέρου Νίκης.
Σκοπός του ήταν να διακοσμήσει με τους Ελληνικούς αυτούς αρχαιολογικούς θησαυρούς το νέο σπίτι που έφτιαχνε, όμως αναγκάστηκε να τα πουλήσει στο Βρετανικό Μουσείο.
Από το 1816 λοιπόν τα μάρμαρα του Παρθενώνα βρίσκονται στο Βρετανικό αρχαιολογικό Μουσείο στο Λονδίνο.
Τα μάρμαρα του Παρθενώνα είναι μέρος της ελληνικής ιστορίας, είναι κομμάτι του πολιτισμού και της πατρίδας μας και γι’ αυτό πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα μας.
Φτιάχτηκαν το χρυσό αιώνα του Περικλή, δηλαδή τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, μια εποχή που η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στα αγάλματα του Παρθενώνα αξίζει μια θέση στο νέο μουσείο της Ακρόπολης της Αθήνας, όπου κοιτώντας από ψηλά μπορεί κανείς να θαυμάσει το φυσικό τους χώρο.
Είναι ελληνικά έργα, είναι στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και πρέπει να ανήκουν και να βρίσκονται στη χώρα που φτιάχτηκαν, σαν αρχή και συνέχεια της ελληνικής ιστορίας.
Εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο την Ακρόπολη της Αθήνας και το σπουδαιότερο ναό που υπάρχει εκεί: Το Ναό του Παρθενώνα.
Είναι λοιπόν άδικο τόσο εμείς οι Έλληνες όσο και οι ξένοι που επισκέπτονται τη χώρα μας και την Ακρόπολη να μην μπορούν να θαυμάσουν όλα τα μνημεία της και με όλες τις λεπτομέρειές τους.
Θέλουμε να διαβάσετε και να δείτε με σοβαρότητα την επιστολή που σας στέλνουμε, γιατί είναι το μεγάλο παράπονο όλων των Ελλήνων και σας ζητούμε να μεσολαβήσετε ώστε τα μάρμαρα μας να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να αποκατασταθεί η κλοπή που τους έγινε.
Με εκτίμηση
Οι μαθητές της Στ΄τάξης του Δημοτικού Σχολείου Απερίου
Γιώργος Δήμαρχος
Γιάννης Καϊμάρας
Μάριος Καρατζάς
Ζωή Κεμερίδη
Αλέξης-Κάντρι Ταμπάκου
