“Αλλαι αι βουλαί ανθρώπων, άλλαι του κορωνοϊού”…. Δυστυχώς θα πρέπει να συμπάσχουμε με την στυγνή πραγματικότητα, ότι προς το παρόν ακόμα φυλλοπλέουμε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Ειδικά, όταν εμείς οι ίδιοι βουτάμε το νησί μας στο κόκκινο του αίματος, δίνοντας πολλαπλά μηνύματα στους πάντες να απέχουν (ούτε λεπροί νά μαστε!), ότι δεν μας ενδιαφέρει ούτε για τους εαυτούς μας, ούτε για τους δικούς μας, ούτε για τους επισκέπτες μας, ούτε για τον τόπο μας, κ.τ.λ., και ότι θα πληρώσουμε τις επιπολαιότητές μας πολύ ακριβά.. και βρίσκουνε πάτημα ορισμένοι δημόσιοι μανδαρίνοι να κρεμάνε την Κάρπαθο στα μανταλάκια, πέρα του δέοντος.
Αλλά, ευτυχώς, όπως προαναγγείλαμε η Χάρης Του συνεχίζει να παρέχει απλόχερα στα νησιά μας “πλούσια τα ελέη Του” με νέες διεξόδους βιώσιμης πολυανάπτυξης, φτάνει όλοι να κρατήσουν ψηλά την παντιέρα της πατροπαράδοτης λεβεντιάς..
Δυστυχώς, όμως, “οι νεοκαρπάθικες νεοπλασίες” σε όλα τα επίπεδα δημιουργούν αξεπέραστο δρόμο μετ’ εμποδίων.. την εποχή που έχουμε τα φόντα και παίρνουμε δυνατή φόρα και θα μπορούσαμε να πηδήξουμε ψηλά, ΑΛΜΑΤΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΌ.
ΜΕΝΕΤΕΣ ΚΑΡΠΑΘΟΣ!
Ευτυχώς, λοιπόν, για τα νησιά έχει ξεκινήσει “η κάθοδος των μυρίων” εκ των ένδο και εκ των έξω προς τα παραλιακά χωριά και κάθε παραλία δημιουργεί, εν ριπή οφθαλμού, εν δυνάμει νέο οικισμό, κ.τ.λ.
Έτσι, το δυσκίνητο ελληνικό κράτος πώς να παρακολουθήσει αφ’ υψηλού και να προλάβει τόσες νέες, πολυπληθείς, οικιστικές ανακατάξεις σε ολόκληρη την παράκτια χώρα και περισσότερες στα νησιά..
Οκέϋ, πολύ καλά δημιουργήθηκε το υψηλά ιστάμενο επιτελικό κράτος της ηπειρωτικής χώρας, προφανώς, για να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης.. χωρίς, όμως, να παράσχει τις ίδιες προοπτικές επιτελικής διοίκησης(ασφαλώς με αυστηρούς ελέγχους) και τα κατάλληλα εργαλεία προς τις αυτοδιοικήσεις όλων των βαθμίδων..
“Τα δεμένα χέρια” (σε πόρους, υπηρεσίες σε κρίσιμους τομείς, αποτελούν την χρόνια “Αχίλειο πτέρνα τους”.
Το ευρωπαϊκό βιομηχανικό μοντέλο που δημιούργησε τις (μεγαλο)πόλεις, που μας έχει επιβληθεί αδικαιολόγητα σάτρα-πάτρα, δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με την τεράστια τουριστική εξάπλωση σε όλα τα μήκη και πλάτη της θαλάσσιας χώρας και ειδικότερα στα διεθνώς γνωστά ελληνικά νησιά και τους παραλιακούς οικισμούς-χωριά της χώρας.
“Η ΒΑΡΙΑ ΜΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ” και τα “εργοστάσια” μας καλώς ή κακώς είναι πια τα ξενοδοχεία και τα πάσης φύσεως τουριστικά καταλύματα και όλες οι παραπλήσιες “βιοτεχνίες”: Επιπλοποιείας, αγροτοδιατροφής, οικοδομής, οικιακών συσκευών, παραδοσιακής και σύγχρονης καλλιτεχνίας, υλικών, ηλεκτρολογικού και υδραυλικού εξοπλισμού, ειδών υγιεινής, οινοποιείας, αναψυκτικών, μπύρας, ποτών, χυμών, κ.τ.λ.. και τα παντός είδους τουριστικά καταστήματα, η εστίαση, κ.τ.λ.
Ευτυχώς, δηλαδή, ΚΑΙ αυτή η πολυδιάστατη γκάμα των εγγενών “βιοτεχνιών”, καταστημάτων και επαγγελμάτων που στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά από τον τουρισμό και δίνουν ζωή στην μισή Ελλάδα και γεμίζουν με μπόλικο μάμαλο τον κρατικό κορβανά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε χρόνο προσθέτονται σχεδόν τέσσερεις φορές περισσότεροι εισαγόμενοι τουρίστες-καταναλωτές των πάντων ενισχύοντας όλες τις παραπάνω “βιοτεχνίες” και πολλαπλά την εθνική οικονομία.
Συνοψίζουμε, λοιπόν, τους παράγοντες που συμβάλλουν αποφασιστικά στον μετασχηματισμό των νησιών, αυτούς που ήδη έχουμε καταγράψει:
- Σπίτια και παρατημένα αγροτόσπιτα ανακαινίζονται σε εξαιρετικά cottage.. (Εξ ιδίων τα αλλότρια, διαχωρίσαμε, πριν 30 χρόνια, την μεγάλη αγροικία μας στα πρώτα 8 δωμάτια, στο μοναδικό καταπράσινο “προάστιο” Κάτω Νερό, των Μενετών)..
- Νέες και παλαιού τύπου ξενοδοχειακές μονάδες και δωμάτια γ’ και δ’ κατηγορίας αναβαθμίζονται σε α’ και β’ και πολυτελούς κατηγορίας.
- Η κυβέρνηση προσπαθεί να προσελκύσει με ευνοϊκούς φορολογικούς νόμους εγκατάστασης, Non Dom, ευρωπαίους συνταξιούχους, εύπορους επενδυτές, που θα επενδύσουν σε ακίνητα, θα εισάγουν συνάλλαγμα, θα μεταφέρουν τις έδρες τους, κ.τ.λ., κ.τ.λ.
- Σε κάθε χωριό μία ομάδα “μόνιμων” μεταναστών, έχουν αναλάβει να διεκπεραιώνουν κάθε είδους τοπικές εργασίες και πολύ περισσότερες “φυλές στα πολυεθνικά” Πηγάδια.. Εκτός τους εποχικούς επιχειρηματίες και υπαλλήλους, που πλαισιώνουν την τουριστική αγορά.
- Ο νέος νόμος του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής καταγράφεται ως καλοδεχούμενη αλλαγή αλλά θα παρακολουθείται κατά πόσον θα συμμαζέψει τα ουκ ολίγα ασυμμάζευτα..
Πρώτο ευχάριστο δείγμα γραφής, η αποφασισθείσα επιχορήγηση της θαλάσσιας συγκοινωνίας τρεις φορές την εβδομάδα μεταξύ Ρόδου-Χάλκης-Διαφανίου-Πηγαδίω
Επίσης, ο τριετής προγραμματισμός, από μέρους του περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Χατζημάρκου, καθαρισμού των λακονέτεων (θα μπορούσαν να είναι πράσινες και επικίνδυνες μέρος του δασικού χάρτη) του επαρχιακού οδικού δικτύου.
Οι Καρπάθιοι βλέπουν με περισσή ικανοποίηση την κατανόηση και την υλοποίηση τέτοιων καίριων και άλλων προβλημάτων τους. Εκτός των προαναφερθέντων η καλοτυχία –“το μάννα εξ ουρανού”– καλά κρατεί και με τις παρακάτω:
- Αρκετά έγκυρα ΜΜΕ, όπως το “Βήμα”, αναφέρουν την επιθυμία των αμερικανών να κατασκευάσουν στρατιωτική βάση στην Κάρπαθο. Εικάζω ότι στηρίζονται στο ότι το νησί με το σημαντικό Καρπαθιακό Πέλαγος ανατολικά και δυτικά δεσπόζει γεωστρατηγικά στις θαλάσσιες διόδους μεταξύ Κρήτης-Ρόδου-Τουρκίας προς και από Ανατολική και Δυτική Μεσόγειο, προς και από Βόσπορο και Μαύρη Θάλασσα..
Και με “τον τεράστιο μαύρο χρυσό” στα υποθαλάσσια ενεργειακά της κοιτάσματα στα “οικόπεδα Ηρωδότου” αναδεικνύεται το πλουσιότερο νησί της επικράτειας, “το νέο ελληνικό φαρ-ήστ”..
Όπως και σαν το πλησιέστερο ελληνικό νησί στις πιο “καυτές ενεργειακά ζώνες” της υφηλίου της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.. Διαθέτει φυσικό λιμάνι στο Τρίστομο ή έστω και ένα νέο λιμάνι στα νότια και έτοιμο Αεροδρόμιο που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν πιο κοντά και πιο αποτελεσματικά και τις δύο αερο- και ναυτικές τους δυνάμεις.. - Εδώ μέχρι τους σύγχρονους φιλόσοφούς μας έχουν απασχολήσει επισταμένα οι καταφανείς, πολλαπλάσιες ανισοκατανομές των κρατικών προϋπολογισμών υπέρ της χερσαίας (ενδο) χώρας εις βάρος της θαλάσσιας από τις αέναες κυβερνήσεις της πρώτης.. Ο εξέχοντας, λοιπόν, φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος, εκθειάζοντας “την Γαλάζια Πατρίδα”, παράλληλα κρούει τον κώδωνα κινδύνου στην “Καθημερινή”: “ΚΑΤΕΠΕΙΓΕΙ ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΜΕ ΑΙΧΜΗ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ. Η θάλασσα δεν είναι απλώς φυσικό στοιχείο ισχυρό είναι κυρίως πεδίο οικουμενικής επικοινωνίας, δοκιμαστήριο ευφυϊας και διακινδυνεύσεως, άνοιγμα οριζόντων και απελευθέρωση δυνατοτήτων. Ελευθερώνω δυνατότητες σημαίνει: Εμπλουτίζω και αλλάζω την πραγματικότητα αλλάζοντας και ο ίδιος-ενηλικιούμενος.
Επομένως το ζητούμενο δεν είναι πρωτίστως το κατά τα άλλα πολύ σημαντικό.. είναι η καλλιέργεια της περιχωριτικής ευαισθησίας με ό,τι αυτό σινεπάγεται, εις βάρος της συνα>Ο ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΩΦΕΛΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΕΡΟ ΜΙΑΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ..” Αμήν! Τίνος άλλου την χρείαν έχουμε; - Μόνον, εάν εισακουστούν και υλοποιηθούν, το συντομότερο, τα παντοειδή εκκρεμή αιτήματα των νησιωτών, με την χρυσή ευκαιρία και του τεράστιου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης, του Νέου ΕΣΠΑ, κ.τ.λ., τότε θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε, εκτός τους έχοντες και κατέχοντες και λοιπές ευγενείς ομάδες και μία άλλη νέα κατηγορία διάσημων επισκεπτών, που “εξέβρασε” το τσουνάμι του κόβιντ, ένα από τα ελάχιστα καλά του.
Όπως, εκθειάζοντας την χώρα μας στην “Καθημερινή” ο Chief Technology Officer (διευθύνων σύμβουλος) της Dell Technologies, John Roese προτρέπει: “Μπορώ με ευκολία να σκεφτώ πως θα εργάζομαι από ένα ΝΗΣΙ στην Ελλάδα. Είναι μια όμορφη χώρα. Είναι σημαντικό στη χώρα αυτή να υπάρχουν υποδομές δικτύωσης και ένα ευρύτερο οικοσύστημα τεχνολογίας που να επιτρέπει την εργασία από απόσταση.
Πριν από την πανδημία, το 20% των εργαζομένων μας απασχολούνταν από απομακρυσμένες από τα γραφεία μας τοποθεσίες. Μετά την πανδημία, περιμένουμε πως το ποσοστό αυτό θα είναι στο 50%. Κάλλιστα ένας αριθμός από αυτούς θα μπορούσε να είναι στην Ελλάδα”.
Η αύξηση της τηλεργασίας στην χώρα μας ήταν ιλλιγιώδης και έφτασε από το 5,3% το 2019 στο 26% το 2020, ασφαλώς εξ αιτίας και του εγκλεισμού της πανδημίας.
Για να μπορέσουν, όμως, όλοι αυτοί, από τους τεχνολοχικούς μετανάστες μέχρι τους συνταξιούχους, τουρίστες, επενδυτές, και λοιπές ευγενείς νομάδες, να ξεπεράσουν τον γραφειοκρατικό λαβύρινθο του ελληνικού δημοσίου πρέπει να στηθούν “χώροι-περίπτερα υποδοχής ή ενισχυμένα ΚΕΠ”, που θα βοηθά τους νεοεισερχομένους σε θέματα επενδύσεων, βίζας, νόμων, προσβάσεις σε λίστες τοπικών δικηγόρων, λογιστών, κ.τ.λ..
Μέχρι τα της καθημερινότητας, εύρεσης κατοικίας, σχολεία για τα παιδιά, γιατρούς, νοσοκομεία, κ.τ.λ. Μαζί με τις καλές επιδόσεις στην πανδημική λαίλαπα, στις ψηφιακές και φορολογικές συνδιαμορφώσεις, τις ομορφιές της φύσης και του ήπιου κλίματος, εάν πρωταγωνιστήσει και στις νέες καθαρές πράσινες ενέργειες, ΑΠΕ, θα περάσει το μήνυμα ότι η χώρα, τα νησιά μας διαθέτουν ασύγκριτα πλεονεκτήματα εύ ζειν (ευζωϊας), πνευματικά, σωματικά, τεχνολογικά, πολιτιστικά, πιο οικονομικά, κ.τ.λ..
Ευλογημένα, λοιπόν, τα νησιά μας και η Κάρπαθος, από πολλές απόψεις.. καθόσον έχουν αξιοποιηθεί στην Κυβέρνηση και τρία πανάξια τέκνα της, δίνοντας μία πενελλαδική πρωτιά!
Επιτέλους, με νησιώτες τον Πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη (από την Κρήτη), τον Υπουργό Επικρατείας τον κ. Γεραπετρίτη (από τις Μενετές), τον νησιώτη Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής τον κ. Πλακιωτάκη και τον Υφυπουργό του τον κ. Κατσαφάδο (από την Όλυμπο), τον Πρόεδρο της Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής τον κ. Κόνσολα (από την Όλυμπο) και τους δραστήριους νησιώτες βουλευτές μας προσδοκούμε πολύ περισσότερα.. ήτοι, την εκ βάθρων βιώσιμη ανάπτυξη “της Γαλάζιας Πατρίδας” και της Καρπάθου.
Τώρα, όμως, ΑΛΛΙΩΣ ΠΟΤΕ; Ασφαλώς, οι νησιώτες δεν ζητάνε ιδιαίτερη μεταχείρηση και ρουσφέτι από κανένα, απλά, περιμένουν (από το 1821) μία δίκαιη προσέγγιση ανάλογη με της ηπειρωτικής χώρας σε όλα τα επίπεδα και της πιστής εφαρμογής των ευρωπαϊκών νόμων περί τα της ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, που όλους διόλου καθυστερούν ανεξήγητα. Πιστεύουμε, τόσοι και τόσοι δικοί και ξένοι, με τόσες και τόσες ευκαιρίες, δεν θα διαψεύσουν τις ελπίδες αιώνων των νησιωτών.. και οι αισιοδοξίες μας δεν σταματούν εδώ..
ΜΑΚΗΣ ΡΗΓΑΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΛΗΣ
