Στην Κάσο βρεθήκαμε για λίγο, για μια πρώτη επαφή, μια παρέα πέντε φίλων από τα Άγραφα, μετά από εφτά μέρες πεζοπορίας και εξερεύνησης στην Κάρπαθο,
Δυστυχώς είχαμε μόνο μια μέρα στη διάθεση μας για πεζοπορία στην Κάσο και έπρεπε να επιλέξουμε μόνο μια διαδρομή, για να προλάβουμε να εξερευνήσουμε όσο προλάβουμε το νησί.
Ο φίλος Φοίβος Τσαραβόπουλος ήταν κατηγορηματικός: Αν είστε δυνατή ομάδα να κάνετε την διαδρομή 6 οπωσδήποτε! Ας τον ακούσουμε λέμε μιας και κάτι παραπάνω θα ξέρει, αφού αυτός και η ομάδα του σηματοδότησαν τις διαδρομές στο νησί, αλλά και μετά από εφτά μέρες πεζοπορίας στην Κάρπαθο αισθανόμασταν ότι ακόμα είχαμε δυνάμεις!
Φτάνουμε με το αυτοκίνητο στη θέση Χαδιές, όπου επισκεπτόμαστε πρώτα το επιβλητικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και ξεκινάμε την πεζοπορία αφού πρώτα αμφιταλαντευτήκαμε αν θα κάνουμε και την διαδρομή 7 (Το μονοπάτι του Βενιζέλου) που ξεκινάει από το ίδιο σημείο.
Η πλειοψηφία αποφάσισε να παραμείνουμε στο αρχικό σχέδιο και ξεκινάμε την πεζοπορία αρχικά σε δρόμο, μετά σε μονοπάτι και πάλι σε καινούργιο χωματόδρομο που δυστυχώς ‘’πάτησε’’ πάνω στο μονοπάτι και το κατέστρεψε, μέχρι το τέλος του δρόμου που καταλήγει σε ένα μαντρί. Δυστυχώς η ίδια ιστορία που συναντάμε σχεδόν παντού: Τόποι που θεωρητικά θέλουν να αναπτύξουν τον πεζοπορικό τουρισμό κάνουν ενέργειες που ακυρώνουν την όλη προσπάθεια…
Μετά από λίγο ψάξιμο γύρω από το μαντρί για να βρούμε το μονοπάτι, όπου θα χρειαστεί μια μικρή παρέμβαση και ένας στύλος με σήμανση, κατηφορίζουμε στην πλαγιά από της Φουλιάς
τον Ποταμό, όπου μαζί με τον Κακό Ποταμό που συναντιούνται παρακάτω, σχηματίζουν ένα εντυπωσιακό φαράγγι με μικρούς λόφους στη μέση που αντιστέκονται στη διάβρωση και μοιάζουν με πύργους σε ένα περίεργο και απόκοσμο γεωλογικό σκηνικό.
Από την κοίτη του φαραγγιού ξεκινά μια παράκαμψη του μονοπατιού που οδηγεί στην παραλία Τριτά, με τον εντυπωσιακό βράχο σε σχήμα φυσικής καμάρας που βρίσκεται δίπλα από την παραλία.
Επιστροφή στο κεντρικό μονοπάτι, στρίβοντας ανατολικά και πατώντας πάνω σε παλιό χτιστό μονοπάτι, περνώντας από όμορφα χτισμένες στέρνες που ήταν απαραίτητες για τη συλλογή βρόχινου νερού, κόβοντας διαδοχικά τα ρέματα Παπαμιχάλη Ποταμός και Γίχαλος Ποταμός πλαγιοδρομώντας ψηλά πάνω ακτογραμμή του νησιού, με εγκαταλελειμμένες πεζούλες, με μυρωδιές από τα θυμάρια που πατάμε και με απεριόριστη θέα.
Συνεχίζοντας την πορεία μας σε αυτό το εντυπωσιακό και όμορφο σκηνικό, περνάμε ένα φαράγγι του Καλλάρη Τα Κρεμά και ξαφνικά βρισκόμαστε σε ακόμα ένα απότομο φαράγγι, Σχισμένη Στράτα την λένε οι ντόπιοι, που με την πρώτη ματιά φαίνεται αδιανόητη η διάσχιση του. Φτάνοντας κοντά ανακαλύπτουμε σκαλοπάτια που διασχίζουν το φαράγγι, αλλά και μια εντυπωσιακή σπηλιά που περνάς από μέσα, παρακάμπτοντας τα σκαλοπάτια, ένα ενδιαφέρον και εντυπωσιακό σκηνικό.
Από εκεί συνεχίζουμε την πεζοπορία μας σε πιο βατό μονοπάτι σχετικά κοντά στη θάλασσα, που μας περνά από την Φωκοκαμάρα, μια όμορφη παραλία με θέα απέναντι στο νησάκι Αρμάθια και μια μικρή παράκαμψη μας οδηγεί την Ελληνοκαμάρα, ένα σπήλαιο που ήταν αρχαίος τόπος κατοίκησης και με ιερό χτισμένο περίτεχνα με τεράστιες πέτρες.
Συνεχίζοντας φτάνουμε στην Αγία Μαρίνα, το μεγαλύτερο χωριό της Κάσου, που ήταν και η μεσαιωνική της πρωτεύουσα και από εκεί με κατηφορικό μονοπάτι καταλήγουμε στο Φρυ, ολοκληρώνοντας έτσι την πεζοπορία-εξερεύνηση μας με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ηλία Μαστροπαύλο, ψυχή της ομάδας ’’Περιπατητές της Κάσου’’, για την ζεστή του φιλοξενία, τις πληροφορίες, τις εξυπηρετήσεις που μας έκανε, αλλά και τις προσπάθειες που κάνει να αναδειχτεί το νησί του σε πεζοπορικό προορισμό, γνωστό μου από τις Πανελλήνιες Συναντήσεις Μονοπατιών που βρισκόμαστε και μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες, τον Φοίβο Τσαραβόπουλο για τις πληροφορίες και την ομάδα του ‘’Μονοπάτια της Ελλάδας’’ για την εξαιρετική σήμανση του μονοπατιού που περπατήσαμε, αλλά και όλου του δικτύου μονοπατιών, το Kasos Trails και αναχωρούμε με την ελπίδα να ξαναγυρίσουμε για να εξερευνήσουμε και τα υπόλοιπα μονοπάτια και μέρη του όμορφου νησιού.
Pantelis Manolis
Καλά Χριστούγεννα στους απανταχού Κασιώτες.Όμορφος και δημιουργικός ο νέος χρόνος με πολλές πεζοπορίες!
