Είναι κάποιες στιγμές που όσες φορές κι αν τις ζήσει ένας γονιός,παραμένουν πάντα το ίδιο συγκινητικές, γεμάτες συναισθήματα.

Χαρά,ικανοποίηση,υπερηφάνεια και ίσως μια σταγόνα λύπης για το τέλος μιας εποχής…

Μετά την Μαρία μας, τον Γιώργο μας,ήρθε και η δική σου σειρά, Χριστόφορε μου.

Ακολουθείς γενεές ανθρώπων αφιερωμένων στην επιστήμη και στην προσφορά στον άνθρωπο. Συγχαρητήρια, αγόρι μου!