Για την εκλογή του μοναδικού συζύγου μου Αντώνη Ι. Παπαδόπουλου ως τακτικού καθηγητή στην έδρα της Παθολογίας – Λοιμωξιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Θα τον αλλάξω το σκοπό χαρμόσυνα θ’ αρχίσω
και στη μεγάλη τη χαρά πολύ χώρο θ’ αφήσω.
Ως τακτικός καθηγητής εκλέχθηκες Αντώνη
κι ειν’ η χαρά αμέτρητη κι αυτή σε στεφανώνει.
Δούλεψες αδιάκοπα με ήρεμο τον τόνο
και ταπεινά ανέβηκες στης Ιατρικής το θρόνο.
Με στήριξες σε στήριξα πίστεψα στο μυαλό σου
κι εκούσια ταυτίστηκα στο στόχο το δικό σου.
Είναι ο αλληλοσεβασμός η αγάπη που στηρίζει
τα έγγαμα τα χρόνια μας με χαρά τα διανθίζει.
Έδωσες σώμα και ψυχή αφοσίωση μεγάλη
μας επιστρέφεις μια χαρά που όμοια δεν ειν’ άλλη.
Η μετριοφροσύνη σου ο μη ανταγωνισμός σου
γαληνεμένη θάλασσα το βάθος το δικό σου.
Το χιούμορ λεπτεπίλεπτο ο λόγος μετρημένος
στην Ιπποκράτεια διδαχή ορθά τοποθετημένος.
Υπηρέτησες την Ιατρική τους φοιτητές κυρίως
κι ήταν το πρώτο μέλημα η εκπαίδευση ιδίως.
Σε λάτρεψαν οι φοιτητές έχεις ωραία σχέση
το έργο το ακαδημαϊκό έχει την πρώτη θέση.
Εισέπραξες πολλές χαρές από τους φοιτητές σου
τα σχόλια μόνο θετικά για τις προσπάθειες σου.
Όλοι σου οι συνάδελφοι καλά λόγια θα πούνε
γιατί τον ίδιο το σκοπό κι εκείνοι υπηρετούνε.
Βρίσκεις τη γνώση μαγική σ’ αρέσουν τα βιβλία
κι είναι το οξυγόνο σου απ’ τα πρώτα τα θρανία.
Είμαστε τόσο τυχεροί που είσαι ο αρχηγός μας
και είσαι δώρο θεϊκό από τον Ύψιστό μας.
Είσαι εσύ το σταθερό σημείο κι η πυξίδα
διώχνεις την ανασφάλεια και φέρνεις την ελπίδα.
Ακούμπησα στο στήθος σου κι αισθάνθηκα το χάδι
και άντλησα τη δύναμη μεσ’ απ’ το φυλλοκάρδι.
Είσαι ωραίο πρότυπο για τα δύο μας αγόρια
και δείχνεις πως να πορευτούν τα επόμενα τα χρόνια.
Μας λείπουν πολύτιμες ευχές από άξιες μητέρες
μάς λείπει η παρουσία τους τις πιο λαμπρές ημέρες.
Είναι οι ψυχούλες τους εδώ πετούν απ’ τη χαρά τους
δεν χάνουν τη συνέχεια από τ’ εγγόνια τα παιδιά τους.
Η νέα θέση εύχομαι νέους δρόμους ν’ ανοίξει
κι όλα τα αποθέματα της γνώσης να εκπτύξει.
Η Φούλα σου
