«Σ’ αυτήν τη σεμνή τελετή στην οποία παρευρίσκομαι τα τελευταία χρονιά, νιώθω μια ξεχωριστή συγκίνηση, νιώθω αυτό πού είπε κάποτε η εγγονή του Χριστόφορου Λυτού σε μια συνέντευξη για τον ήρωα.
Είπε λοιπόν:
«Ο παππούς είναι μια δυνατή ενέργεια στο σύμπαν, που βρίσκει διαρκώς τον τρόπο και μας αγγίζει».
Αυτή λοιπόν η ενέργεια, αυτού του ξεχωριστού πατριώτη, με άγγιξε και εμένα πολλά χρόνια πριν…
Όταν στις γιορτές που διοργανώναμε στο Φοινίκι για την «Immacolata» στις ομιλίες μου θεώρησα χρέος να εξάρω την προσφορά του, όταν αργότερα στις αίθουσες διδασκαλίας μιλούσα στους μαθητές μου για το παράδειγμα του ΑΝΔΡΑ (με κεφαλαία), που δεν υπολόγισε τίποτε, άφησε πίσω του παιδιά και γυναίκα, πολέμησε στο μέτωπο της Αλβανίας, στα Χανιά και βέβαια, αθόρυβα οργάνωσε την κατασκοπία στο νησί μας προκειμένου, πρώτοι απ’ όλα τα Δωδεκάνησα να γευτούμε την ελευθερία μετά από 650 χρόνια σκλαβιάς.
Και σήμερα Έπαρχος Καρπάθου – Η.Ν. Κάσου μπροστά στο μνημείο του και σε όλους εσάς αγαπητοί μου Βωλαδιώτες αποτίω τον ελαχιστο φόρο τιμής, με σεμνότητα και ταπεινότητα.
Το «λιοντάρι», όπως τον αποκαλούσε ο Ιωάννης Κρασόπουλος, ήταν δυνατός όσο 100 άνδρες μαζί, ήταν αντρειωμένος, άφοβος, ικανότατος, ξεχώριζε σε όλες τις αποστολές και δεν λογάριαζε τίποτε, μπροστά στο άδικο. Ζύγιζε τα πράγματα και όταν έβλεπε την αλήθεια δεν μπορούσε να αντισταθεί.
Στις 28 Νοέμβρη 1945 έφυγε για το ύστατο ταξίδι της ζωής του. Γεμάτος από δράσεις, αντιστάσεις, Ελλάδα, οικογένεια, αγάπη, περηφάνια και αναγνώριση.
Οι ήρωες δεν πεθαίνουν. Υπνοβατεί η θωριά τους και σαν μια δυνατή ενέργεια στο σύμπαν βρίσκει τον τρόπο και μας αγγίζει.
Αθάνατος!»
