Είδηση αναπάντεχη τα στήθη μας ματώνει
ο Χάρος εκατέβηκε και πήρε τον Αντώνη.
+ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΡΟΚΟΠΟΣ
Ορφάνεψε η φαμίλια του ορφάνεψε κι ο τόπος
γιατί άνθρωπος ξεχωριστός ήταν ο Χαροκόπος.
Δεν άντεξε τον χωρισμό με την καλή κυρά του
γι αυτό και την εδιάλεξε τη στράτα του θανάτου.
Δίκαιος κι αξιοπρεπής σε όλη τη ζωή του
παράδειγμα προς μίμηση όλη η διαδρομή του.
Αγωνιστής ως τα στερνά για τ’ όμορφο χωριό του
πολύπλευρο και ορατό το έργο το δικό του.
Πρόεδρος της Κοινότητας άνθρωπος της ουσίας
πολλές φορές πολέμιος της κάθε εξουσίας.
Αρχές κι αξίες σπάνιες έδωσε στα παιδιά του
κι ο “καπετάνιος” ήτανε στην οικογένεια του.
Έχαιρε απ’ όλους σεβασμό κι εκτίμησης μεγάλης
άνθρωπος της απλοχεριάς μα και της βιοπάλης.
Ξεκάθαρος στις θέσεις του και της ζωής διαβάτης
εις τις ιδέες σταθερός του τόπου στυλοβάτης.
Μερακλοαρχοντάνθρωπος και με καρδιά μεγάλη
αν ξαναρχόταν στη ζωή ο ίδιος θάταν πάλι.
Εκεί που πήγες στα ψηλά γνωστούς θα συναντήσεις
και στη γιορτή της Βρυσιανής μαζί τους θα γλεντήσεις.
Να πιάσεις όμορφους σκοπούς ως ήσουν μαθημένος
πάντοτε γλυκομίλητος σεμνός και μετρημένος.
Ο εγγονός σου ο Αντωνής τις χάρες σου έχει πάρει
και τώρα παίζει πένθιμους σκοπούς με το δοξάρι.
Υπήρξες ασυμβίβαστος στον κόσμο αυτόν τον ψεύτη
θα σε ζητούμε στη Σκοπή κάθε που ο ήλιος πέφτει.
Η θλίψη μας κυριαρχεί και στερεμό δεν έχει
σα το νερό της Βρυσιανής που μέρα-νύχτα τρέχει.
Ο Γιάννης σου πληγώθηκε κι ο Γιώργος κι ο Μιχάλης
κι οι τρεις σε περιμένουνε στη πόρτα να προάλεις.
Δύο λόγια με υπόσχεση να σε θυμούμαι πάντα
σούγραψα μιά και δε μπορώ να ‘ρθώ εις τα “Σαράντα”.
Καλό ταξίδι ξάδερφε ανάλαφρα κοιμήσου
και θάναι ανεξίτηλη η μνήμη ή δική σου.
Γιάννης Γ. Μηνατσής
