Χθες τελέσαμε το ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της αγαπημένης μας Πρεσβυτέρας, μητέρας, γιαγιάς, προγιαγιάς.

+ Πρεσβυτέρα Ευδοξία Γ. Κωνσταντινίδη

Απόψε μεσ’ τον ύπνο μου στο γλυκοχάραμα του

σε είδα μάνα δίπλα μου στ’ όνειρο του φευγάτου.

Κι άκουα μάνα τη φωνή γλυκιά νειορεμένη

μου φάνηκε ήσουν ζωντανή πλάι μου καθισμένη.

Όλη τη νύχτα δίπλα μου ένιωθα τη μορφή σου

και μίλας μου και άκουα Μάνα μου την ψυχή σου.

Γυρίζω μάνα το πλευρό θαρρώ πως σου μιλάω

στον ύπνο ακούω τη φωνή στον ξύπνιο καρτεράω.

Να ‘ρχεσαι μάνα να ‘ρχεσαι τις νύχτες στ’ όνειρο μου

φύλακας να’ σαι στη ζωή να στέκεις στο πλευρό μου.

Να ‘ρχεσαι μάνα να ‘ρχεσαι να με καλημερίζεις

και στην αυλή μας γελαστή μάνα μου να καθίζεις.

Να ‘ρχεσαι μάνα τα πρωινά και εγώ σε περιμένω

που στο τραπέζι άφηνες λεμόνι από τον κήπο μας, πο σένα αφημένο.

Στην πόρτα με περίμενες σιγά κι αργά το δείλι
στο σπίτι πάντα έβρισκα να ανάβει το καντήλι.
Μάνα μου μες’τους κήπους σου και μεσ’ τα γονικά σου

πετά ανάλαφρα η ψυχή μεσ’ τα βασιλικά σου.

Γλυκά γλυκά κι ανάλαφρα τα πρωινά να φεύγεις

όλη τη νύχτα γύρναγες τα πάντα να προσέχεις.

Μάνα μου που ‘σουνα σωστή σ’όλα τα βήματα σου

και δίδασκες μας το καλό Μάνα μου στα παιδιά σου.

Δώσε τα χαιρετίσματα στ’αδέλφια, στον πατέρα

και πες τους πως εβρίσκονται στο νου μου κάθε μέρα.

Μάνα μου μέσα στις δροσιές, Μάνα του Παραδείσου

προσεύχομαι ανάπαυση να έχει η ψυχή σου.

Και εγώ θα ζω παντοτινά με την ανάμνηση σου.

Η κόρη σου 

ΒΕΝΕΤΙΑ ΙΩ. ΠΙΤΤΑ