Μοναχογιέ του Γιώργου μας Σπύρου και Κώστα ανήψι
επήες να βρεις και τους τρεις στου Ουρανού τα ύψη.
[1]Μηνάς Γιώργου Πολίτης
Αγκάλιασε τους και τους τρεις πέστους πως έχω πόνο
αβάσταχτο που δεν μπορώ μόνος να τον σηκώνω.
Που να το βρω το γιατρικό να δώσω στην Ελένη
που τον Μήνα της κάετε στην πόρτα κι’ αλιμένει.
Λόγια παρηγοριάς δεν βρίσκω ούτε λέξη,
στην αδελφή σου για να πω τον πόνο σου ν’αντέξει.
Απόψε Χάρε διάλεξες φωλιά για να καθίσεις
βρες της μάνας τον μπαξέ να τον κορφολωγήσεις
Για που Μήνα μου τ’βαλες φέτος το καλοκαίρι
στου Παραδείσου διάλεξες δροσάτα ωραία μέρη.
Ήρθε ο χάρος να σε βρει μαζί του να σε πάρει
ανήψι μου ευγενικό κι’ ομορφο παλικάρι.
Την πόρτα έπρεπε να βρεις Μηνά μου μπαρωμένη
γιατ’μαστε απάλλους τρεις νέους χαροκαμένοι.
Φαίνεται ατσαλόπετρα πως είναι η καρδιά μου
κι αντέχει τέτοιους καημούς εις τα γεράματα μου.
Στις φλεβες μου εμαύρισε το αίμα απού τρέχει
επάγωσε το σώμα μου και γιατρειά δεν έχει.
ΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ