Των Πηγαδίων χτύπησε πένθιμα η καμπάνα
επάλεψε δεν άντεξε τριών παιδιών η μάνα.
Μοναχοπαίδι ήσουνα καμάρι των γονιών σου
έτσι και συ καμάρωνες την πρόοδο των παιδιών σου.
Τώρα μακρυά τους έφυγες και πικραμμένα είναι
προστάτης τους απο ψηλά Σοφία πάλι μείνε.
[1]
Κενό δυσαναπλήρωτο Σοφία ο θάνατός σου
κι είμαστε απαρηγόρητοι παιδιά κι ο Φραγκιός σου.
Μαζί εμεγαλώσαμε ήσουνα αδελφή μας
ο πόνος του θανάτου σου, θα μείνει στην ψυχή μας.
Τώρα σε περιμένουνε ο θείος και η θεία
η μάνα και ο πατέρας μου πούχες αδυναμία.
Σε φέρανε στην Κάρπαθο ξαδέλφη μου Σοφία
το χώμα να ‘ ναι πούπουλο και η μνήμη αιωνία!
H εξαδέλφη σου
Βδόξη Ανδρέου-Ρηγοπούλλη